نقش جهت گیری دینی در بین الگوهای ارتباطی خانواده و ابراز وجود

پژوهش حاضر با هدف، نقش جهت گیری دینی ( درونی – بیرونی ) در بین الگو های ارتباطی خانواده ( گفت و شنود- همنوایی ) و ابراز وجود ( ناراحتی از ابراز وجود- احتمال پاسخ - تشخیص ابراز وجود ) طراحی و اجراشد. بدین منظور، از جامعه، کلیه دانشجویان رشته های فنی مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهدشت درسال 1392که در برگیرنده 2500نفر بود که نمونه 250 نفری به صورت تصادفی از نوع طبقه ای نسبتی انتخاب شد.اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه های جهت گیری دینی آلپورت، ابزار تجدید نظر شده فیتز پاتریک وریچی، پرسشنامه ابراز وجود گمبریل و ریکی جمع آوری شد. داده های به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی، تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شد. با مقایسه نتایج به دست آمده از بررسی ابعاد الگوهای ارتباطی می توان گفت که بعد گفت و شنود به طور مستقیم بر ناراحتی ابراز وجود همبستگی منفی (28/-) و بر جهت گیری درونی همبستگی مثبت (42/) دارد و به واسطه جهت گیری درونی، احتمال پاسخ ابراز وجود را به طور مثبت و ناراحتی از ابراز وجود را به طور منفی پیش بینی می نماید. بعد هم نوایی به طور مستقیم بر ناراحتی از ابراز وجود و جهت گیری بیرونی همبستگی مثبت (16/) و بر احتمال پاسخ ابراز وجود همبستگی منفی (22/-) دارد. در نتیجه مدل پیشنهادی مورد تأئید قرار گرفت.